So wöö libie

Odi,

Het is al weer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
Ik zal proberen jullie weer een goede indruk te geven van mijn leven. Daarom ook de titel. So wöö libie. Zo leven wij!

We zitten nu al weer een paar weekjes in een enorm groot huis met z'n drietjes. Heerlijk hoe rustig het is. Het huis is helemaal ons eigen. We koken, we wassen. We lijken al echte huismoedertjes ondanks dat we een schoonmaakster hebben die elke zaterdag en maandagavond komt om onze troep door het hele huis op te ruimen. Mijn moeder had vast gehoopt dat ik dit hier allemaal zelf zou moeten doen, en misschien thuis toch ook wat meer schoon maak. Maar helaas mam, we blijven studenten.

Stage is stage. Elke dag gaat de wekker weer om 6.00! 'Neeee, we moeten weer'. Kyra en Floor komen dan mijn kamer in gebombardeerd en dezelfde vraag luidt elke dag: 'Heb je er zin in?', 'Nee jij?', 'Nee ik ook echt niet'. En zo gaat het elke morgen. Na even te hebben ontbeten pakken we de benenwagen en lopen we naar stage. Het is maar 5 minuutjes lopen maar zelfs 's ochtends krijg je het er warm van. Elke ochtend komen we dezelfde man tegen. 'Goedemorgen jullie alle drie, Alles goed?' Zo beginnen we de dag toch met een lach.
Wat ik al zei, stage is stage. Eerst vind de overdracht plaats, dan worden de taken verdeeld en na een uur zitten we vaak al op onze kont. Om het te laten lijken dat we toch wat doen, nemen we vaak zo'n schattig kindje op schoot. Kyra en ik nemen alles aan wat we kunnen doen maar er is gewoon niet altijd wat te doen, dus daar hebben we de puzzelboekjes voor. Om toch onze tijd door te komen.
We hebben in de afgelopen week ook een dag meegelopen op de OK. Dit was echt super interessant en leuk om een keer mee te maken. We hebben verschillende operaties gezien van een mamma amputatie tot een kop-hals operatie van een heup.
Ook is er op onze afdeling vorige week een IC zaal geopend. Een Nederlandse stichting heeft apparatuur gedoneerd. En zo kunnen ook hele zieke kindjes bij ons op de afdeling verblijven. Dit werd allemaal toegelicht met wat praatjes en ook werden er foto's gemaakt. Twee dagen laten stonden Kyra en ik met onze bakkes in de Surinaamse krant. Alweer! Voor de tweede keer deze week. We werden ook al gefotografeerd tijdens het drinken van onze (zoveelste) cocktail en ook deze foto heeft de krant gehaald. We worden nog beroemd!!

We zitten niet stil hier. Zo zijn we bijvoorbeeld een dag naar Fort Zeelandia geweest.Fort Zeelandia is een voormalig Nederlands fort dat zich bevindt op 10 minuten loopafstand van ons huis. Nu is het een museum. Ook staat het bekend om de decembermoorden. Het was wel interessant maar na een half uur hadden we het ook wel weer gezien.

Ook zijn we een dag naar de Colakreek geweest. Dit is een soort recreatiepark met een hele lange kreek van 500 meter lang. Kleedkamers, douches, toiletten, cafetaria, vakantiehuisjes en noem maar op waren er te vinden. We hebben hier de hele dag lekker liggen zonnen. Het was super mooi weer terwijl het in Paramaribo keihard bleek te regenen. Lucky us. Dikke Bryan (zo noemt hij zichzelf) de taxichauffeur heeft ons gebracht en noemde ons bakra's. Zo worden alle Nederlanders genoemd. Volgens hem omdat wij Nederlanders hier alleen maar bakken in de zon. 'Dusssss, het zal wel'.
Ook hebben we in het water gezwommen. De naam cola kreek komt doordat het water op cola lijkt. Bruin. En eigenlijk niks voor mij om in te zwemmen maar goed na een paar zuchten zijn we er toch maar in geplonst. We wisten dat er vissen in zwommen maarja als je niks ziet vergeet je dat al snel. Totdat we op ons handdoekje lagen te zonnen en wat chips in het water gooiden. Hellup, er kwam serieus een hele invasie vissen die het eten in no time op vraten. 'Noooo way dat ik hier nog in ga zwemmen'.

Behalve het bezichtigen van dingen hebben we ook al een aantal top avondjes in de kroeg of in de club gehad. We hebben Kyra ook het dranksspel bussen geleerd. Bussen gaat er meestal nogal heftig aan toe en dat voorspelde natuurlijk onze avond. Lachen, gieren, brullen. Zelfs zo hard dat de huisbaas er wakker van was geworden. 'Sorry Meneer Tjon'. Het was een top avond, ondanks dat het de volgende ochtend toch iets minder fijn was (lees ontzettend brak zijn, hoofdpijn, buikpijn, gesloopt, klaag klaag klaag). De Borgoe en Bacardi Razz vliegen door de club en de heupen worden flink losgegooid op deze avondjes. Maar ook de avondjes in de kroeg zijn gezellig. Zo gaan we of naar 't Vat, Bar zuid of naar Zanzi bar. Hier nemen we eigenlijk altijd cocktails. Heerlijk zijn ze!!

Ik moet jullie ook even wat vertellen over afgelopen vrijdag. Omdat we hier echt een heuuul zwaar leven hebben zijn we naar een beauty salon geweest. House of Pureness. Hier hebben we genoten van een jacuzzi, een peeling en een massage van 50 minuten! Dit was maar 35 euro! Een 'koopje' dus. Maar hoe fijn is het als je de jacuzzi in stapt en je voelt WARM water! In al die tijd dat we hier zitten hebben we geen warm water gehad (we hebben een koude douche). 'Aaaaaaaaa'. Er ging weer een wereld voor me open. Ook de peeling/ scrub en vervolgens warm water over je heen! Ik zeg jullie, dit was echt genieten en een ultiem vakantiegevoel!

Verder hebben we dit weekend een super leuke pool party gehad. We zijn eerst met een party bus ander half uur gaan rijden. We stonden echt 'hutje mutje'. Zo druk was het! Er was gratis drank op de bus en de muziek knalde door de speakers. Dit was gaaaaf!! Eenmaal aangekomen bij de plaats van bestemming stond ons al een welkoms shotje te wachten. Alsof we nog niet genoeg gedronken hadden. Maar daar hebben we een mooie quote voor: 'Atje of watje'. Er was een mooi barretje en ook was er een dansvloer gecreëerd. En oja er was dus een zwembad. Er is natuurlijk geen pool party zonder zwembad.We hebben ons enorm vermaakt met z'n allen.

Omdat het vandaag Onafhankelijkheidsdag is in Suriname bestaat deze week maar uit drie dagen stage (zwaaaaar leven). Ook zitten we al op de helft met de weken stage. De tijd vliegt zeg. Daarom proberen we zoveel mogelijk te genieten van onze tijd hier. We hebben het fijn met z'n drietjes en we hebben nog leuke plannen in het verschiet. Ik zou het met niemand anders willen delen als met kier en floor. Elkaar lekker belachelijk maken, elkaar lekker treiteren door middel van een natte vinger in je oor, maar we weten wat we aan elkaar hebben. Dus thuisfront maak jullie geen zorgen!

Ik vind dat ik mezelf nu wel weer genoeg heb gekweld door het schrijven van een reisverslag ( niks voor mij haha) dus ik ga er gauw vandoor. Leuk dat jullie me allemaal volgen en de lieve appjes, berichtjes en skype gesprekken doen me goed. Tot de volgende keer.

Bigi Brasa